Сюргюнлик мусибетлери даима хатырамызда.

ИСЛЯМ ДОСТУМНЫ ОЛЬДИРИП,

ДЕМИРЁЛГЪА ТАШЛАГЪАН ЭДИЛЕР…

Халкъымызда къазанен, ольдюрилювнен, насылдыр фаджианен багълы вакъиаларгъа йыр уйдурув ве иджра этюв адети бар эди. Шахсен мен озюм де бир вакъытта бойле йыр уйдургъан эдим. Бундан аман-аман 60 йыл эвель, 1954 сенеси Кострома шеэринде, техникумда окъугъан вакътымда, биз сюргюнликте яшагъан Макарьев районы дагъларында якъын достум, эки баланынъ бабасыны руслар ольдюрип, демирёлгъа ташлагъан эдилер. Бу аджджы хабер манъа пек тесир этти ве о вакъытта бу фаджиа акъкъында йыр токъудым. Зан этсем, бу меним ильки шиирий сатырларым эди.

Бу фаджианы о вакъытта Кострома виляетининъ Макарьев районы дагъларында яшагъанлар бельки унутмагъандырлар. Теэссюф ки, мен озюм Ислям достумнынъ сой адыны унуткъаным. Эр алда, бельки онынъ омюр аркъадашы сагъдыр. Балалары ве торунлар да сагъ олсалар керек. Сагъ олсалар, оларнынъ сесленгенини ве менимнен багълангъанларыны истер эдим. Бу ерде исе, шиириет нокътаий назарындан зайыф олсалар да, о вакъытта язгъан шу сатырларым Ислям достумнынъ торунларына бир хатыра олур, деп зан этем.

Къара язылы Ислям достума

Базар куню мектюп алдым –

Тёбе, сачым тик турды.

Языларгьа инанмадым,

Башым тёбен отурдым,

Яман хабер ятып къалмай,

Йылдырымдай етишти.

Чокъ отурдым окъуялмай,

 Мекктюп элимден тюшти.

Оледжегим акъылымда,

Бу хаберге пек шаштым,

Беяз явлугъым элимде,

Гъамлы юрегим ташты.

Мен шу гедже юкълаялмай,

Дёрт яныма айландым.

Бу яныкъкъа даяналмай,

Бала киби агъладым.

Ноябрьнинъ алтысында,

Достум, тавгъа кеткенсинъ.

Саат он бирде апансыздан

Джанынъ теслим эткенсинъ.

Душманларынъ апансыздан

Арттан келип ургъанлар.

Урбаларынъ ташландырып,

Демир ёлгъа аткъанлар.

Къазаланып, о дюньягъа

Шеит олып кетесинъ.

Эки баланъ, аркъадашынъ

Кимге теслим этесинъ?!

Неден булдынъ, Ислям достум,

Бу къазагьа огърадынъ?

Анайынъа сонъки сёзюнъ

Сен айтып оламадынъ.

«Комсомолка»* ичерсинде

Чокъ ойнадыкъ, чокъ кульдик.

Бу алларгъа къаладжагъынъ,

Достум, ич де бильмедик.

Не япайым, гъарип достум,

Олюв-кетюв дюньясы.

Бир язылгъан – ич силинмей

Башымызнынъ язысы.

Ич унутмам, гонъюль достум,

Сенинъ орта боюнъны.

«Чанакъ-Къале ичерсинде»,

Деп чалдыргъан аванъны.

Макарьевге къайтып барсам,

Къабристангъа барарман,

Къабиринъни къыдырып тапып

Рахмет иле анъарман.

Мезарлыкъта берёзалар

Ель эскенде саллана.

Фото-суретинъе бакьсам,

Козьчиклерим торлана.

Шимди исе не эйлейим?

Санъа дуа этемен.

«Алла рахмет эйлесин», деп

Гонълюмни тынч этемен.

_________

* “Комсомолка” – о вакъытта биз яшагъан ве чалышкъан 

Леспромхознынъ ады.